İnsan, bir yanılsamadır dersek sanırım duyacağımız ilk cümle ama bu nasıl olur? Sorusu olacaktır.
İnsan kendi zihnini ele geçirebilir mi diye bir beyin fırtınası yapsak herhalde çoğu insan evet bu mümkündür der
Ya da hayır zihin bedeni ele geçirir diyecektir.
Aslında herkes kendince haklıdır diyebiliriz fakat herkesin bildiği üzere beyin, attığımız her adımdan etkilenir.
Evet, hislerimiz, gülüşlerimiz, bakışlarımız…
Bütün bunlar birer mesajdır.
Bir düşünce ve elektriksel bir algıdır diyebiliriz.
Bir çiçeğe bakıp hüzünlenebiliriz ya da bir çiçeğe bakıp öfke de duyabiliriz.
Algılarımız…
Neye nasıl bakarsak
Kendi iç dünyamıza, neyi nasıl tanıtırsak
Algılarımız o yönde bir eğilim gösterecektir.
Kısacası neye nasıl bakarsak
Baktığımız ve görmek istediğimiz perspektifle göreceğiz.
Peki bütün bu farklı perspektiflerin evrensel bir realitesi yok mudur.
Elbette vardır.
Bu evrensel reel değerlere ulaşmanın bir yolu yok mudur?
Elbette vardır.
“Kendi bireysel algılarımızın zincirlerini kırmadıkça özgürleşemeyiz. Serdar ERBEKLER ” demiştim bir özdeyişimde
Peki bu nasıl mümkün olacaktır.
Düşünen beyinler sürekli yeni yollar
Yeni fikirler belirler ve üretirler.
Uçsuz bucaksız sandığımız kainatın
Zihnimizin sınırları ölçüsünde olduğu herkesçe bilinen bir gerçektir.
Düşünebildiğimiz ölçüde hayaller kurar
Lügatımız ölçüsünde kelimeler, hikayeler, masallar üretiriz.
Hiçbir kedi, horoz olmanın rüyasını görmez.
Zihnimiz, algılarımız, düşüncelerimiz, beynimiz…
Ya da olmayan beynimiz.
Bütün bu gerçekliğin hikayesini yalnızca biz yazarız.
Bu yüzden algılarımızı kontrol altına alabilmeyi başarırsak
Duygusal eğilimlerimize yenik düşmek yerine
Evrensel genel geçer değerlere ulaşmanın yollarında
Mantık süzgeciyle dünyayı gözlemlerken buluruz kendimizi.
Serdar ERBEKLER
